അഗ്നിസായകങ്ങൾ (കവിത)..

അഗ്നിസായകങ്ങൾ...

മൃത്യു ഉഴിഞ്ഞൊരെൻ ശ്രാദ്ധമുണ്ണാൻ
നിരയൊത്ത് അമരും കഴുകുകൾ
തുടിക്കും വാഗിന്ദ്രിയംകടയാൻ കൃപാണ-
മുരയ്ക്കുമനേകം ഔഗ്ര്യരൗദ്രതകൾ
കുടിലതയുടെ ഇഴപിരിയും ചെങ്കണ്ണുകൾ
ഇരതിരയും വിൺകഴുകുപോൽ
നിണക്കൊതിയാൽ വരണ്ട നാവുനീട്ടി
ചുണ്ടുനനയ്ക്കും നഗരചാമുണ്ഡികൾ

ഇന്നിവിടെതളച്ചിടപ്പെട്ടതെല്ലാം
ഇന്നലെകളുടെ പുരാകൃതനിയോഗങ്ങൾ
നാളെ, മറവിയുടെ മാറാലചാർത്തുമൊരു
ചിതൽകരണ്ട ചിതറിയവർണ്ണം
കാലം ചിതകൂട്ടിവെച്ച നൊമ്പരങ്ങൾ
ഞാനറിയാതെപോയതും അതുതന്നെ
നിറമാർന്ന പ്രഭാതങ്ങളും സന്ധ്യകളും
എന്നിൽ ഇരുണ്ട് പോയിരിക്കുന്നു

ഹൃദയം കൊടുത്തവൻ നീട്ടിയൊരുവഴിയിൽ
ഒളിവാർന്ന വിഷദന്തങ്ങൾ
ചികഞ്ഞു നോക്കാനാകാത്തവണ്ണം
കൺകളിൽ കറുപ്പുചാലിച്ചിരുന്നുവോ
പ്രിയമോടവനേകിയ സുഖദകാമനകളെല്ലാം
പാൽ മധുരമെന്നേ കരുതിയുള്ളു
കണ്ണുകൾ കരളാലൂറ്റിയെടുത്തൊരനുകൻ
അരിഞ്ഞുനീട്ടിയതെത്രപേർക്ക്

അവരിലാകെയും ഒരേമുഖമായിരുന്നു
കാമം പുരണ്ടചിരിയിൽ രക്തവർണ്ണവും
വെറിപൂണ്ടചെന്നായ്ക്കളുടെ ചിരിയിൽ
നിർദ്ദാരിതമെൻ തലച്ചോറുതകരുന്നു
ദംഷ്ട്രകൾ നീട്ടും നഗ്നധ്വജോത്ഥാനികൾ
കുടിലനൃത്തം ആടിതിമിർക്കവേ
സോമചഷകം പകരുമൊരുന്മദവീര്യം
പലവുരു തലയിൽ അഗ്നിയേറ്റുന്നു

കുശപം പകുത്ത് ആർത്തിയിൽ ഭുജിപ്പവർ
കർണ്ണംകെട്ടി ശിരസ്സുകുടയവെ
ഊഴം കാത്തുനില്പ്പവരോ പരിഭഗ്നജഡങ്ങളിൽ
ഊർജ്ജമൊഴുക്കാൻ ചൂടേറ്റുന്നു
പ്രണയം മധുവായുണർന്നൊരെൻ
ഭൂതകാലത്തിന്റെ കല്‌പ്പടവുകളിലൊന്നിൽ
എവിടെയാണെന്റെ ചിന്തകൾ ഇഴപൊട്ടിയത്
കാലത്തിന്റെ തിരിച്ചറിവുകളും

അറിവുപകർന്നവർ ചൊന്നതൊന്നും
കാലംകുറിച്ച പാഠങ്ങളാണെന്നതറിഞ്ഞീല
ചിരഭൃതമെൻ ഹൃദയനാദങ്ങളിൽ
കനലുനിറച്ചവൻ ഗൂഢമായ് ചിരിയ്ക്കുന്നു
കൺകളിൽ കണ്ടതൊക്കെയും
രതിഗന്ധകാമതൃഷിതങ്ങളായിരുന്നെങ്കിലും
കപടമൊരു ഹൃദയമേകിയെൻ
സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും വിലക്കെടുത്തിരുന്നു

പരിധൂപിതമീ നക്ഷത്രസൗധത്തിൽ
കുളിരുപെയ്യും വെൺപട്ടുതല്പ്പങ്ങളിൽ
വിവൃതമെൻ ഇന്ദ്രിയങ്ങളിൽ പൊടിഞ്ഞത്
രക്തം പുരണ്ട വിയർപ്പുകണങ്ങൾ മാത്രം
കറുത്ത രതിയുടെ അസംഖ്യം വഴികളിൽ
അവശേഷപ്രജ്ഞയും ഉടയുമ്പോൾ
നിറമടർന്ന ചിന്തകുറുകുന്നൊരെൻ
കാഴ്ച്ചകൾചുറ്റും പരതിനടന്നിരുന്നു
*********************************