പുകമണം (കവിത)

പുകമണം....

ഇനിയും വേവാതിരിക്കുന്ന
ആത്മാവിനെ നോക്കി
പൊള്ളിപ്പിടയുന്ന ഓർമ്മകളെ
കനൽ ഊതിയുണർത്താം
ഒടുവിൽ വെന്തു കരിയുന്ന
ഗന്ധത്തിൽനിന്നും പുകമണക്കും
ജീവന്റെ ഓട്ടുരുളിയിലെ
കരിയാൽ നിലത്തെഴുതണം

എത്ര തിരഞ്ഞിട്ടും എനിക്കെന്റെ
ഹൃദയം കാണാനാകുന്നില്ല,
അവനോടും ചോദിച്ചു നോക്കാം
ഒരിക്കൽ കടം വാങ്ങിയ എന്റെ
ഹൃദയം നീ കണ്ടുവോ എന്ന്
അവൻ തീർച്ചയായും പറയും
ഇനിയും എനിക്കതു കാണാൻ
കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല അന്നും

അതാരുവശം കൊടുത്തു നീ
ആരുമറീയാതെ,എന്നിട്ടും
എന്തെ എന്നിൽ തിരയുന്നു
മറൂപടിയില്ലാതെ ഞാനത്
എവിടേയോ വച്ചു മറന്ന
അരണയേപ്പോലെ പതുങ്ങുന്നു
പിന്നേം വന്നിടം പോലും
മറന്നുപോകുന്നു എങ്കിലും
ചുറ്റും നിറയുന്നത് വേവും നോവിന്റെ
കരിഞ്ഞ പുകമണം മാത്രം....
............................................................